Homonimy – definicja, użycie i rodzaje
Na co dzień wszyscy używamy homonimów, nawet jeśli nie zdajemy sobie sprawy z tego, czym one są i jakie są ich rodzaje. W językoznawstwie mówi się o homonimii, czyli relacji łączącej brzmiące w taki sam sposób wyrazy, o których znaczeniu decyduje przede wszystkim kontekst, w jakim zostały użyte. Przeczytaj poniższy artykuł i dowiedz się, czym są homonimy i jakie ich rodzaje wyróżniamy.
Czym są homonimy i homonimia?
Homonimami nazywa się wyrazy, które są wobec siebie równokształtne.
Wyróżnia się 2 główne rodzaje homonimów. Są to:
- homofony – wyrazy zapisywane inaczej, lecz wymawiane tak samo, na przykład morze i może;
- homografy – wyrazy zapisywane tak samo, lecz wymawiane inaczej, na przykład wyraz rozmarzać [rozmażać] oraz rozmarzać [rozmar-zać].
Homonimy są połączone relacją nazywaną w językoznawstwie homonimią, która według Słownika języka polskiego PWN jest identycznością brzmienia i pisowni wyrazów mających różne znaczenia i zwykle też różne pochodzenie.
Rodzaje homonimii i jej przykłady
Homonimia w podstawowym rozumieniu jest nazywana homonimią leksykalną. Istnieje także homonimia gramatyczna.
Homonimia leksykalna
Homonimia leksykalna to relacja łącząca dwa identyczne wyrazy, które mają inne znaczenie, a najczęściej także inne pochodzenie. Może być ona całkowita bądź częściowa. Pierwsza z nich występuje wtedy, gdy równokształtne są wszystkie formy danych wyrazów. Oto kilka przykładów homonimów leksykalnych całkowitych:
- orka ‘czynność orania ziemi’ oraz orka ‘zwierzę oceaniczne’;
- bałwan ‘figura ze śniegu’, bałwan ‘człowiek głupi, ograniczony’ oraz bałwan ‘fala’.
Homonimia leksykalna może być również częściowa. Polega to na tym, że równokształtne są wobec siebie tylko formy kanoniczne, lecz odmiana wyrazów może wyglądać inaczej. Przykładami takiej relacji są zestawy:
- bal ‘zabawa’ oraz bal ‘kawał drewna’;
- niż ‘spójnik’ oraz niż ‘nizina’.
Warto zapamiętać, że homonimię leksykalną można rozpoznać właśnie po tym, że połączone nią wyrazy muszą mieć równokształtne formy kanoniczne.
Homonimia gramatyczna
Homonimia gramatyczna to identyczność foniczna bądź graficzna różnych form wyrazowych. Nie chodzi tu o formy kanoniczne, lecz właśnie o te powstałe na drodze odmiany.
Homonimię form gramatycznych dzielimy na:
- wewnątrzparadygmatyczną – obejmującą formy tego samego leksemu, na przykład chłopca (biernik od chłopiec) oraz chłopca (dopełniacz od chłopiec);
- międzyparadygmatyczną – obejmującą formy dwóch różnych leksemów, na przykład honorowi (celownik od honor) oraz honorowi (mianownik oraz wołacz liczby mnogiej od honorowy).
Homonimy a wyrażenia polisemiczne
Homonimy i wyrażenia polisemiczne nie są tym samym.
Homonimy to, jak już zostało wspomniane, wyrazy równokształtne wobec siebie pod względem pisowni i brzmienia, a wyrazy polisemiczne to wyrazy wieloznaczne. Zasadnicza różnica polega na tym, że homonimy to wyrazy zupełnie różne pod względem pochodzenia i znaczenia, a wyrazy polisemiczne zazwyczaj mają taką samą etymologię. Przykładem wyrazu polisemicznego jest mysz.
Zastosowanie homonimów
Homonimy stosowane są przez użytkowników języka polskiego na co dzień – zupełnie naturalnie i nieświadomie. Jednak w niektórych sytuacjach można ich używać celowo, aby dane wyrażenie przestało być jednoznaczne.
Takie zabiegi zazwyczaj stosuje się w nagłówkach prasowych. Wieloznaczność sprawia, że sporo osób opacznie zrozumie nagłówek i rozwinie artykuł, bo zainteresuje się wątkiem, którego w nim nie ma. Formalnie jednak nie jest to ze strony autora artykułu oszustwo.
Homonimy stosuje się również w poezji czy w reklamach, a oprócz tego są one nieodłączną częścią ciekawych gier słownych.
Podsumowanie
- Homonimy to wyrazy o różnym znaczeniu i pochodzeniu, które są identyczne w pisowni i wymowie.
- Homonimia w tradycyjnym rozumieniu to homonimia leksykalna, która może być całkowita bądź częściowa.
- Oprócz homonimii leksykalnej istnieje również homonimia gramatyczna, która może być wewnątrz- lub międzyparadygmatyczna.
- Homonimy, które są zapisywane inaczej, lecz wymawiane tak samo, to homofony, natomiast zapisywane tak samo, a wymawiane inaczej – homografy.
Oceń artykuł:
Dodaj komentarz