Symbole walut – ogólne zasady pisowni

Spis Treści:

W każdym kraju na świecie obowiązuje określona jednostka monetarna, przy użyciu której dokonuje się rozmaitych transakcji finansowych. Do poszczególnych walut przypisane są unikalne, trzyliterowe kody pozwalające na ich jednoznaczną identyfikację. Dodatkowo w różnego rodzaju tekstach pisemnych stosuje się odpowiednie symbole walut, które służą uproszczeniu zapisu jednostek monetarnych. Czym są wspomniane symbole? Jakie ogólne zasady obowiązują przy zapisie walut w języku polskim?

Symbole walut – najważniejsze informacje

Symbolami walut zazwyczaj nazywamy graficzną reprezentację danej jednostki monetarnej, która stanowi poręczny skrót dla jej oficjalnej nazwy, np.:

  • złoty – zł;
  • dolar$;
  • euro – €;
  • funt szterling – £.

Symbole walut z reguły znajdują zastosowanie w nieoficjalnych treściach, a także w tekstach niespecjalistycznych i materiałach reklamowych. Zazwyczaj umieszcza się je też na metkach sklepowych. Symbole walut często można także spotkać na graficznych przedstawieniach danego problemu (czyli na wykresach).

Zastosowanie symboli walut

Symbole mało popularnych na świecie walut, np. tureckiej liry (₺), izraelskiego szekla(₪) albo jena japońskiego (¥), zazwyczaj używane są wewnętrznie na terenie danego państwa. Dla przeciętnego mieszkańca innego kraju lub regionu świata (w tym także Polaka) z reguły pozostają one bowiem niezrozumiałe. Tak samo jest zresztą z symbolem polskiej złotówki (zł), który jest nieznany dla osób niezwiązanych w żaden sposób z Polską. Tylko w przypadku najbardziej rozpowszechnionych na świecie, często używanych w transakcjach zagranicznych walut (np. euro, dolara amerykańskiego czy funta szterlinga) uprawnione jest korzystanie z symboli tych jednostek monetarnych w tekstach pisemnych tworzonych w języku polskim.

Czym są kody walut?

Symbole walut niekiedy są niesłusznie mylone z kodami walut. Musisz wiedzieć, że oba pojęcia wbrew pozorom nie są tożsame ze sobą. Mianem kodu waluty na ogół określamy bowiem trzyliterową reprezentację skrótu nazwy danej jednostki monetarnej, normalizowaną według standardu ISO 4217, np.:

  • złoty PLN;
  • dolar amerykański – USD;
  • euro – EUR;
  • funt szterling – GBP.

Kody walut stosowane są powszechnie w tekstach specjalistycznych, zwłaszcza w dokumentach urzędowych oraz aktach prawnych. Posługują się nimi również kantory wymiany walut, a także posiadacze kont wielowalutowych i portfeli elektronicznych. Używanie kodu ISO 4217 przy oficjalnych transakcjach bankowych pozwala uniknąć nieporozumień z wykorzystywaniem takich samych nazw walut w różnych krajach (np. wyróżniamy dolary amerykańskie, australijskie, singapurskie, nowozelandzkie, hongkońskie; do każdej z tych walut stosuje się ten sam symbol – $).

Poprawny zapis symboli walut – jak to wygląda w praktyce?

Obowiązujące w polszczyźnie przepisy językowe nie zawierają żadnych wytycznych dotyczących prawidłowego zapisu symboli walut.

Autorzy różnego rodzaju tekstów we wspomnianym aspekcie powinni jednak odwoływać się do ogólnie przyjętej praktyki edytorskiej. Zgodnie z nią dany symbol waluty zawsze powinien znajdować się po liczbie wskazującej na wysokość danej kwoty pieniężnej. Pomiędzy symbolem konkretnej jednostki monetarnej a daną sumą pieniędzy musi obowiązkowo znaleźć się odstęp. W świetle powyższego poprawne są zatem następujące zapisy:

  • 250 zł;
  • 870 €;
  • 300 000 $.

Dopuszczalne jest też umieszczanie symboli walut po zapisach cyfrowych ze skrótem (np. 500 mln $, 14 tys. €).

Za nieprawidłowe uznaje się natomiast zapisywanie symboli walut przed wymienioną kwotą (np. $120, €400) albo po podanej sumie pieniędzy bez odstępu (np. 13zł, 41$). Zaleca się także unikanie stosowania symboli jednostek monetarnych po zapisach słownych. Niepoprawne są zatem następujące formy: 3 miliony €, czterysta $.

Jak poprawnie zapisać kody walut?

Kody walut należy pisać wielkimi literami (np. PLN, CHF, EUR). Zawsze zapisujemy je po wymienionej kwocie, zachowując przy tym obowiązkowy odstęp, np. 100 PLN, 400 000 USD. W praktyce należy natomiast unikać umieszczania kodów walut zarówno po zapisach cyfrowych ze skrótem (np. 4,5 tys. PLN), jak i po zapisach słownych (np. 3 miliardy EUR).

Zapis słowny i skrócony waluty

W niektórych tekstach uzasadnione jest stosowanie pełnych nazw walut lub ich skróconych form. Z tą pierwszą sytuacją mamy do czynienia głównie w przypadku publikacji beletrystycznych. W tego typu tekstach często spotyka się zatem zdania typu: Bank udzielił mi kredytu we frankach szwajcarskich; Kupiłam sukienkę za 100 dolarów. Także w tekstach publicystycznych, w których występują jednostki monetarne w znaczeniu ogólnym (bez podawania konkretnej kwoty) należy stosować pełną nazwę waluty, np. W Polsce powoli przygotowujemy się do przyjęcia euro.

Nazwy walut są rzeczownikami pospolitymi. Dlatego należy zapisywać je małymi literami (np. dolar, funt, euro, złoty). Nazwy własne występujące w nazwach jednostek monetarnych niektórych państw należy zapisywać wielką literą (np. funt Świętej Heleny). Jeśli ta sama nazwa waluty występuje w kilku państwach wówczas należy dodać do niej przymiotnik wskazujący, o jaką jednostkę monetarną chodzi w danym przypadku (np. dolar amerykański, dolar australijski, korona czeska, korona szwedzka).

Nazwy walut na ogół podlegają deklinacji (mówimy np. 400 funtów zamiast 400 funt). Jedynym wyjątkiem jest słowo euro, które w języku polskim jest nieodmienne.

Skrócone formy nazw walut (np. dolar dol.; rubel – rub.; korona kor.) stosowane są zazwyczaj w publikacjach niebeletrystycznych o charakterze ogólnym. Zawsze umieszcza się je po podanej kwocie, zachowując odstęp (np. 40 dol.; 700 zł; 500 rub.). Skróty walut obcych z reguły zakończone są kropką. Tylko w przypadku polskiej obowiązuje zapis skrótu bez kropki na końcu.

Podsumowanie

  • Symbole walut stanowią graficzne przedstawienie danej waluty. Stosuje się je w nieoficjalnych tekstach.
  • Symbole walut umieszcza się zawsze po wymienionej kwocie zapisanej cyframi lub cyframi ze skrótem. Pomiędzy daną sumą pieniędzy a symbolem waluty należy zachować odstęp.
  • Trzyliterowe kody walut znajdują zastosowanie w tekstach urzędowych oraz dokumentach bankowych. Umieszcza się je zawsze po zapisie cyfrowym danej kwoty z zachowaniem odstępu.
  • W niektórych tekstach możliwe jest zastosowanie pełnych nazw walut lub ich skróconych form. Skróty wszystkich walut obcych zakończone są kropką.

Oceń artykuł:

Średnia ocena: 0

Paulina Skowronek

Z wykształcenia filolog polski i bibliotekarka. Z zawodu i zamiłowania copywriterka i redaktorka. Od dziecka fascynują ją słowa i to, co można wyrazić za ich pomocą. Pisarstwo postrzega jako jedną z dziedzin sztuki. Tworzeniem tekstów dla swojej przyjemności zajmuje się od najmłodszych lat. Obecnie służy pomocą klientom w ramach własnej działalności gospodarczej. Każdy nowy artykuł to dla niej okazja do poszerzenia horyzontów myślowych oraz udoskonalenia warsztatu pisarskiego. Specjalizuje się w treściach związanych z korektą, redakcją i copywritingiem. Prywatnie miłośniczka literatury dziecięcej i młodzieżowej, a także muzyki pop i rock.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ostatnio na blogu

15.10.2024 Korekta & Redakcja
14.10.2024 Korekta & Redakcja
11.10.2024 Pozycjonowanie
10.10.2024 Korekta & Redakcja
09.10.2024 Brak kategorii
08.10.2024 Marketing
07.10.2024 Korekta & Redakcja
04.10.2024 Korekta & Redakcja
03.10.2024 Porady & Ciekawostki

Profesjonalne teksty biznesowe

Darmowa wycena

Zbuduj karierę z Content Writer

Sprawdź oferty pracy

Praktyczny
kurs
copywritingu