Model 70/20/10 jako metoda rozwoju zawodowego i osobistego

Czym jest model 70/20/10?

Wygląda on następująco:

• 70% wiedzy pracownicy zdobywają poprzez praktykę, a więc wykonywanie codziennych obowiązków, research, samodzielne zdobywanie doświadczeń, mierzenie się z zawodowymi powinnościami i wyzwaniami.
• 20% wiedzy pochodzi z feedbacków od przełożonych oraz współpracowników.
• 10% wiedzy zdobywa się poprzez kursy, szkolenia i programy wspierające rozwój.

Model rozwoju zawodowego oparty na teorii 70/20/10 mogą stosować zarówno pracodawcy – przydzielając pracownika do nowych szkoleń, dyskutując o jego postępach, oferując szkolenia (i, jednocześnie, możliwość późniejszego wykorzystana nowej wiedzy w praktyce), jak i pracownicy – wykazując się aktywnością i zgłaszając do projektów, zasięgając opinii innych o swojej pracy, doszkalając się na własną rękę.

Model 70/20/10 ma nieodłączny związek z twierdzeniem, że „wiedza to władza”, rozumianym jako teoria o tym, że człowiek doskonali się i dochodzi do władania swoją karierą, czasem i życiem poprzez ciągłe zdobywanie wiedzy.

Pierwsze wzmianki o nim pojawiły się w 1996 roku w książce The Career Architect Development Planner, w której Morgan McCall, Michael M. Lombardo i Robert W. Eichinger przedstawili badania naukowe dotyczące wpływów na wzrost efektywności rozwoju zawodowego. Wynika z niej, że 90% rozwoju pochodzi z nauki i doświadczenia zdobywanych w środowisku zawodowym, a jedynie 10% – z samozaparcia pracownika i jego indywidualnych chęci do doskonalenia się.

Przykłady wykorzystania modelu 70/20/10 w pracy zawodowej

Jak wygląda wykorzystanie teorii o zwiększeniu efektywności zawodowej z pomocą modelu 70/20/10?

Model 70/20/10 jasno pokazuje, jak ważny jest udział doświadczenia w życiu zawodowym i zachęcanie pracowników do podejmowania nowych działań. Nie może się to obyć bez motywacji, a więc odpowiedniego feedbacku ze strony pracodawcy czy też wymiany zdań z pracownikami. To z kolei przekłada się również na chęć pracownika do samodzielnego poszerzania kompetencji, np. udziału w szkoleniach czy dokształcania się. Można powiedzieć, że model 70/20/10 tworzy koło, które – wprawione w ruch – wciąż nabiera pędu.

Pracodawca wyczuwający chęci pracownika do rozwoju powinien zapewnić mu jak najlepsze ku temu warunki – zarówno dostosowane narzędzia pracy, jak i odpowiednio dobrane stanowisko oraz zakres obowiązków, co będzie działało inspirująco i zachęcało pracownika do podnoszenia swoich kwalifikacji. Wówczas stworzy się idealne środowisko, by biznes działał prężnie dzięki mocy wykwalifikowanych, ambitnych i pełnych zapału specjalistów, a owi specjaliści będą odczuwali satysfakcję dzięki systemowi motywacyjnemu.

Jak model 70/20/10 pomaga w życiu osobistym?

Nie należy bowiem stać w miejscu. Samo czytanie i zdobywanie wiedzy, jej przechowywanie w świadomości i ciągłe poszerzanie powinno być połączone z doświadczeniem, by miało sens. Stąd tak ważna jest umiejętność nie tyle zapamiętywania i zatrzymywania informacji, co ich efektywnego wyszukiwania i odpowiedniej selekcji, a także bycie otwartym na kontakty i wymianę wiedzy z innymi. Wówczas to, co się przeczyta i czego nauczy, będzie się przekładało na nowe umiejętności.

Przykłady użycia modelu 70/20/10 w życiu prywatnym

Dobrym przykładem wykorzystania modelu 70/20/10 jest nauka języków. Sama wiedza o języku i jego zasadach jest w zasadzie niczym, jeśli nie ma możliwości posługiwania się nim w praktyce. Obecnie odchodzi się od wkuwania regułek i opisów czasów, a stawia na konwersację, naukę z native speakerami, która wymusza posługiwanie się językiem, niezależnie od poziomu wiedzy i umiejętności w jego zakresie (70%).

Jednocześnie lektor zwraca uwagę na błędy, a ucząc się w grupie – są one omawiane i dyskutowane także przez inne osoby, co stanowi kolejną wartość. Także inni uczestnicy popełniają błędy, co pozostaje w pamięci i na co zwraca się uwagę przy swoich kolejnych poczynaniach (20%). Kolejno, jest się zachęcanym np. do wsłuchania się i nauczenia tekstu piosenki w danym języku, obejrzenia filmu bez lektora, dostępne są również podręczniki, które pomagają w efektywnej nauce języków (10%).

Decydując się na taką naukę języków – nawet bez zawodowego kontekstu – ma się znacznie większe szanse na szybsze przyswojenie wiedzy i umiejętności niż wtedy, gdy jedynie czyta się podręczniki i wysłuchuje przykładów użycia danego języka.

Przykładów zastosowania metody 70/20/10 w rozwoju osobistym może być wiele. Najważniejsza jest umiejętność wyszukiwania informacji i ich weryfikacji oraz swego rodzaju wartościowanie – które sprzyjają rozwojowi i stanowią wartość dodaną, a które są całkowicie zbędne i pochłaniają czas, będący niestety zasobem nieodnawialnym.

Sztuka odpuszczania

Oczywiście, nic nie stoi na przeszkodzie, a wręcz jest wskazane, by czasem porzucić wszelkie modele, nie skupiać się wyłącznie na wiedzy i nie dążyć do „władzy”, a działać dla własnej satysfakcji, np. czytać kryminały (niekoniecznie dla nauki morderczego fachu), nauczyć się szydełkować (nie w celach zarobkowych) czy zapisać się na kurs pieczenia ciast.

Robienie czegoś bez poczucia obowiązku, podtekstów i ciągłego parcia na samodoskonalenie, a wyłącznie dla własnej przyjemności, jest niezwykle ważne i również stanowi wkład w rozwój – kreatywności, wyobraźni czy własnej, intymnej przestrzeni. Wolny czas ma także duże znaczenie dla efektywności i wydajności w pracy. Wypoczęty człowiek to człowiek gotowy do działania i podejmowania nowych wyzwań. Wówczas też znacznie łatwiej zarządzać mu swoim czasem i skupiać się na tym, by doskonalić i dopieszczać swoją karierę oraz zdobywać kolejne doświadczenia.