Syndrom Kopciuszka w pracy – jak się objawia

Syndrom Kopciuszka – co to?

Niestety jednocześnie taka kobieta zaniedbuje własne ambicje, rezygnuje z realizacji swoich celów, planów, zainteresowań. Stroni od wszelkiego rodzaju odpowiedzialności zarówno emocjonalnej, finansowej, jak i fizycznej. Szuka osoby, która zadba o te aspekty za nią i uratuje ją przed ciężarem codziennych obowiązków. Kopciuszek nie jest jednak leniwy i roszczeniowy, lecz po prostu nie wierzy w siebie i swoje możliwości.

Syndrom opiera się na idei kobiecości przedstawionej w baśni o Kopciuszku, stąd też wzięła się jego nazwa. Pierwszy raz został opisany przez psychoterapeutkę Colette Dowling, która wydała książkę o kobiecym strachu przed niezależnością.

Syndrom Kopciuszka w pracy

Syndrom Kopciuszka w pracy to przybieranie biernej postawy podczas zadań zespołowych, brak sprawczości i unikanie odpowiedzialności. Takie osoby nie wyznaczają sobie celów, wykonują polecenia innych, ale nie dają nic od siebie, gdyż nie chcą się wychylać i zwracać na siebie uwagi, dzięki temu zyskują poczucie bezpieczeństwa. Niestety jednocześnie tracą przez to szansę na otrzymanie awansu i wyższe zarobki.

Osoby z syndromem Kopciuszka charakteryzuje brak pewności siebie, dlatego nigdy nie pójdą do szefa po podwyżkę, za to w każdej chwili mogą złożyć wypowiedzenie i zrezygnować z pracy. Zazwyczaj przez lata tkwią w zawodach i na stanowiskach, które nie dają im satysfakcji, co więcej – wcale nie dążą do poprawy swojego bytu. Kobiety z syndromem Kopciuszka bardzo często myślą, że dopiero u boku mężczyzn mogą stać się wartościowe i tylko partner jest w stanie zapewnić im godne warunki do życia.

Osoby z kompleksem Kopciuszka cechuje:

• niska samoocena,
• brak pewności siebie,
• bezradność,
• stała zależność od innych osób,
• lęk przed odpowiedzialnością,
• lęk przed krytyką,
• strach przed wyjściem ze strefy komfortu,
• idealizacja partnera.

Przyczyny kompleksu Kopciuszka

Kompleks Kopciuszka potrafi sprawiać dużo kłopotów zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Zdaniem psychologów źródła problemu należy szukać w dzieciństwie, kiedy to dzieci – a szczególnie dziewczynki – bardzo często musiały spełniać określone wymagania rodziców oraz role społeczne. Dzieci, które w dzieciństwie były kochane nie za to, jakie są, ale za to, że były posłuszne, w życiu dorosłym mogą borykać się z różnego rodzaju problemami natury psychicznej.

Jeżeli w dzieciństwie kobieta była krytykowana, traktowana jako bezradne, delikatne, niesamodzielne dziecko, odbierano jej prawo wyrażania własnego zdania, uczuć, najprawdopodobniej w dorosłym życiu także będzie niesamodzielna. Zamiast wierzyć w siebie i żyć na swoich zasadach, będzie skupiona na szukaniu księcia z bajki, który się nią zaopiekuje. Zamiast rozwijać się zawodowo, walczyć o awans, będzie tkwić na bezpiecznym, jednak mało satysfakcjonującym stanowisku.

Czy można czuć się niekompetentnym do tego, aby samodzielnie decydować o swoim życiu? Okazuje się, że tak. Niemniej jednak niezależnie od tego, jakie wychowanie odebraliśmy od rodziców, będąc dorosłym człowiekiem, odpowiadamy za siebie i możemy zmienić swoje życie na lepsze. Pierwszym krokiem jest samoświadomość, czyli zdanie sobie sprawy z istnienia problemu.

Syndrom Kopciuszka – jak sobie z nim radzić?

Zastanów się skąd i dlaczego biorą się w Twojej głowie takie myśli, następnie zacznij działać. Droga nie będzie prosta, jednak przyniesie wymierne korzyści zarówno na polu zawodowym, jak i prywatnym.

Po pierwsze, musisz wiedzieć, że Twoja wartość nie jest od nikogo zależna. Tak naprawdę tylko do Ciebie zależy to, czy będziesz robić to, co lubisz, oraz z kim się zwiążesz. Zarówno budowanie kariery zawodowej, jak i zdrowej relacji z partnerem wymaga zaangażowania.

Możesz zacząć od wyznaczenia sobie specjalnej przestrzeni, w której będziesz aktywną osobą. Potraktuj to jako wyzwanie i sposób na samorozwój, zacznij przejmować inicjatywę w wybranej dziedzinie życia. Weź udział w ciekawym szkoleniu, kursie, zacznij zabierać głos na spotkaniach w pracy, nie bój się przedstawiać swoich pomysłów, rozwijaj zainteresowania.

Małe sukcesy pomogą Ci budować pewność siebie. Dużo wiedzy na temat budowania poczucia własnej wartości znajdziesz w poradnikach, książkach popularnonaukowych, dobrym pomysłem może okazać się także psychoterapia, gdzie z pomocą specjalisty zajrzysz w głąb siebie i znajdziesz wiele odpowiedzi.